به گزارش تابناک»؛ محمدرضا کلائی، شهردار مشهد مقدس که در راستای عمل به وعده اش در خصوص پاسخگویی به پرسش های خبرنگاران در هر صد روز، برای دومین بار میزبان خبرنگاران شده بود، در بخشی از نشست خبری، کاری کرد که فرجامی عجیب و باورنکردنی به دنبال داشت.

ماجرا از این قرار بود که در بخشی از نشست پرسش و پاسخ، یکی از خبرنگاران انتقادی را متوجه مدیران شهرداری مشهد کرد و در تشریح آن، عدم پاسخگویی معاون فرهنگی شهردار را مثال زد که کلائی کوشید با ارائه توجیهاتی، از عملکرد معاونش دفاع و پاسخگو نبودن وی را مردود کند.

البته پاسخ شهردار نتوانست خبرنگار یاد شده و برخی دیگر از حاضران در نشست خبری را قانع نماید و به همین دلیل، ساعتی بعد شهردار باز به پرسش مطرح گریز زد و این بار تلاش کرد تا پاسخگو بودن معاونش را ثبات نماید که آنچه نباید رخ داد و دست معاون رو شد!

به این صورت که شهردار تلفن همراه خود را برداشت تا به معاونش زنگ بزند و ثابت کند که وی مدیری پاسخگوست که وقتی خبرنگاران تأکید کردند این شیوه آزمایش درست نیست و معاون شهردار حتما پاسخ تماس وی را می‌دهد، قرار شد تا خبرنگاری که طرح سؤال کرده بود، با تلفن همراه معاون تماس بگیرد؛ تماسی که مطابق ادعای مطرح در سؤال بی پاسخ ماند.

همین کافی بود تا شهردار با تلفن همراه خود به معاون فرهنگی اش زنگ زده و در حالی که تلفن را روی حالت بلندگو (اسپیکر) گذاشته و مقابل میکروفن نگه داشته بود، با وی مکالمه کند. مکالمه‌ای که با سلام آقای معاون همراه شد تا همه حاضران پر شمار در سالن نشست خبری بخندند و شهردار مجاب شود به سرعت از معاونش توضیح بخواهد که چرا تماس خبرنگاران را پاسخ نمی‌دهد؟

طرح این سؤال موجب شد تا معاون وی برافروخته شده و تأکید کند که در جلسه است و نمی‌تواند در چنین مواقعی پاسخگوی خبرنگاران باشد. تا اینجا شاید پاسخ معاون معقول به نظر می‌رسید، اما معاون که بی اطلاع بود صدایش به صورت زنده در سالن پخش می‌شود، در ادامه تأکید کرد از فرط کار قادر به پاسخ دادن به تماس‌های همسر و فرزندانش نیز نیست، چه برسد به خبرنگاران. .

ادامه جملات مهدی زارعی»، معاون فرهنگی (!) شهردار مشهد مقدس آنقدر زشت است که نمی‌توان بازنشرش کرد! بسیار زشت، تا جایی که شهردار تماس را بی خداحافظی قطع کرد و با بیان عباراتی مانند اینکه اشتباه کرده به معاونش نگفته صدایش پخش می‌شود و این اتفاق پیش بینی نشده را به وجود آورده و غیره، تلاشش را برای مهار بحران به وجود آمده به کار بست.

این در حالی بود که یکی از خبرنگاران کلامش را قطع و تأکید کرد منتظر پاسخ صریح و قاطع شهردار به این مدیر و عذرخواهی کتبی وی هست و بسیاری از حاضران در نشست با وی همراهی کردند تا شهردار تأکید کند که مسئولیت اقدامات افراد زیرمجموعه اش را می‌پذیرد و از این روی، از همه خبرنگاران عذرخواهی می‌کند و تأکید دارد که معاونش نیز باید بنا به خواسته مطرح شده، کتبا عذرخواهی کند.

بدین ترتیب، حاشیه بزرگ به وجود آمده موقتا پایان یافت و پرسش و پاسخ‌ها تا اذان ظهر ادامه پیدا کرد. پایانی که برای شهردار مشهد مقدس و برخی همکارانش مانند معاون فرهنگی شهرداری، حکم شروع را داشت؛ شروع چالشی جدید که ممکن است به عذرخواهی معاون ختم شود یا فرجامش اخراج این معاون هتاک باشد یا حتی از این‌ها فراتر، به تشکیل پرونده قضایی برای وی منجر شود.

شروع رویدادی عجیب که ممکن است شهردار یا برخی دیگر بکوشند نسخه بهتری برای پایانش نوشته و با یک عذرخواهی و تأکید بر پاسخگو شدن این مدیر به اصحاب رسانه در آینده، اصطلاحا سر و تهش را هم بیاورند؛ هرچند این پایان با شعار کلیدی کلائی در خصوص ضرورت پیاده شدن مدیرانی که با وی در قطار خدمتِ شهرداری مشهد همراه نیستند، همخوانی ندارد!

شعاری کلیدی که شهردار بر اساس آن تصمیم گرفته هر صد روز یک بار به اصحاب رسانه پاسخگو باشد؛ اما در دومین صد روز، معاونش کاری کرد که همه چیز زیر سؤال برود و چهره شهرداری مشهد به جای نهادی خدمتگزار و پاسخگو و در خدمت فرهنگ و.، چهره نهادی باشد که درهایش را به روی خبرنگاران بسته و از توهین به این قشر که گوش و چشم جامعه و ناظر بر عملکرد نهاد‌ها هستند نیز ابایی ندارد؛ توهینی که قرار بود پنهانی مطرح شود، اما پشت بلندگو فریاد زده شد!